Życie św. Peregryna

Święty Peregryn Laziosi urodził się w roku 1260 w północnych Włoszech, w mieście Forli. Pochodził w zamożnej rodziny, co sprawiło, że jego młodość upłynęła pod znakiem beztroskich zabaw i próżnych przyjemności. Czas ten można przyrównać do młodości świętego Augustyna, który podobnie jak on, żył daleko od Boga. Młodzieniec, za przykładem i namową ojca, zaangażował się również w działalność polityczną. A trzeba przyznać, że czasy, w których przyszło żyć i dorastać Peregrynowi, były bardzo niespokojne, pełne krwawych i bratobójczych walk. Podłożem konfliktu był spór pomiędzy papieżem a cesarzem o prymat w chrześcijańskim świecie. Kiedy papież Marcin IV wysłał do Forli swojego negocjatora, ojca Filipa Benizi, aby ten pojednał zwaśnione strony, w mieście doszło do zamieszek. Wysłannik papieża został zakrzyczany, znieważony i wyrzucony z miasta.

Przy okazji zamieszek miało również miejsce wydarzenie, które trwale odmieniło życie dwudziestodwuletniego Peregryna. Uniesiony gniewem młodzieniec nie tylko nie chciał słuchać ojca Filipa, ale nawet uderzył go w twarz. Jak wielkie było jednak jego zdziwienie, gdy wysłannik papieża nadstawił drugi policzek i pomodlił się w intencji swojego oprawcy. Młody Peregryn był zszokowany pełną pokory, dobroci i cierpliwości postawą ojca Filipa. Pełen żalu wyruszył za papieskim posłańcem. Kiedy spotkali się nad rzeką Ronco, młodzieniec padł do stóp ojca Filipa i błagał o przebaczenie, a gdy je uzyskał, z sercem lekkim i radosnym powrócił do miasta, postanawiając radykalnie odmienić swoje życie.

Niedługo potem objawiła mu się Matka Boża, mówiąc, aby udał się do Sieny i tam wstąpił do zakonu serwitów, którego jednym z założycieli był nikt inny, jak sam ojciec Filip Benizi. Po zakończeniu formacji i przyjęciu święceń kapłańskich ojciec Peregryn został skierowany do rodzinnego miasta. Tu rozpoczął pracę duszpasterską, której oddał się bez reszty. W krótkim czasie dał się poznać jako gorliwy kaznodzieja, niezrównany mówca, wyrozumiały spowiednik oraz opiekun ubogich i umierających. Korzystając z rodzinnego bogactwa, zasłynąl również jako fundator klasztoru Serwitów.

Kiedy ojciec Peregryn osiągnął wiek sześćdziesiąciu lat, na jego nodze pojawiła się dziwna rana, która nie chciała się goić, co więcej - robiła się coraz większa. Podejmowane przez lekarzy próby leczenia okazały się nieskuteczne, a w ranę wdała się gangrena, atakując kości. Nie pozostało więc nic innego jak amputacja. Wieczorem, w dzień poprzedzający operację, Peregryn udał się do klasztornej kaplicy, aby tam w żarliwej modlitwie pod krzyżem prosić o uzdrowienie. Modlitwa okazała się nad wyraz owocna. W nocy, w półśnie, objawił mu się Pan Jezus, który zszedł z krzyża i dotknięciem dłoni uleczył chorą nogę. Jakżę wielkie było zdziwienie lekarza, który przyszedłszy rano przygotować pacjenta do operacji, stwierdził, że noga jest całkowicie zdrowa i sprawna, a po ranie nie ma ani śladu. Wiadomość o tym wydarzeniu szybko obiegła całą okolicę. Dzień po dniu pod bramy klasztoru przybywało coraz więcej ludzi, którzy prosili ojca Peregryna o modlitwę i wstawiennictwo. Pomimo całego zamieszania wokół jego osoby sam Peregryn pozostał cichym i skromnym zakonnikiem, zawsze gotowym nieść pomoc biednym, a jego pokora i cierpliwość sprawiły, że zaczęto nazywać go drugim Hiobem.

Tak upływały kolejne lata życia tego skromnego zakonnika, aż w końcu 1 maja 1345 roku dzwony kościelne ogłosiły mieszkańcom Forli i całemu światu, że ojciec Peregryn Laziosi odszedł do Pana. Na jego pogrzeb przybyły takie tłumy, że nie dało się zamknąć bram miasta. Podczas Mszy Świętej pogrzebowej miały miejsce liczne cuda. Niewidomy mężczyzna odzyskał wzrok po tym, jak dotknął wystawionego w kościele ciała ojca Peregryna. Podobnie było z uwolnieniem od złego ducha opętanej kobiety. Bardzo szybko zaczął się rozwijać kult ojca Peregryna. W roku 1609 został on beatyfikowany przez papieża Pawła V, a 27 grudnia 1726 roku papież Benedykt XIII dokonał jego kanonizacji.

Święty Peregryn Laziosi znany jest wśród wiernych jako patron chorych na raka. Jego święto przypada 1 maja.


W: Św. Peregryn Laziosi, Patron chorych na raka, Wydawnictwo "M", Kraków 2012.